Πέτρινο παρτέρι

Δημοσιεύθηκε στις 12 Ιουνίου 2014

Το έργο ξεκίνησε από την ανάγκη να διαχειριστούμε τις πέτρες που βγάζαμε από το χώμα στο οποίο θα καλλιεργούσαμε. Υπήρχαν επίσης σωροί από πέτρες που είχαν βγεί από προηγούμενους καλλιεργητές.

Έπρεπε λοιπόν οι πέτρες να πάνε κάπου που να μην ενοχλούν.

Το ιδανικό θα ήταν στο μέρος που θα τοποθετηθούν να έχουν και μια χρησιμότητα. Έτσι η πρώτη ιδέα ήταν η κατασκευή ενός πεζουλιού κατά μήκος του κτηρίου όπου θα μπορούμε να καθόμαστε ή να ακουμπάμε τα εργαλεία μας.

Αρχίσαμε να τοποθετούμε τις μεγαλύτερες πέτρες περίπου σε απόσταση μισού μέτρου από τον τοίχο. Όσο δηλαδή θέλαμε να είναι το πλάτος του πεζουλιού.

Φτιάχτηκε ένα πρόχειρο ξύλινο τελάρο και πάνω σε αυτό στηρίζονταν οι πέτρες όσο προχωρούσε το χτίσιμο με την μέθοδο της ξερολιθιάς. Εσωτερικά σκοπεύαμε να γεμίσουμε το κενό με τις μικρότερες πέτρες. Κάπου στα μισά του γεμίσματος μας ήρθε η ιδέα…

Θα το κάνουμε παρτέρι! Αφήσαμε όσο χαλίκι είχαμε ρίξει στη βάση του παρτεριού (για αποστράγγιση), από πάνω προσθέσαμε ψιλά κλαδιά και ξερά χόρτα που πήραμε από τον χώρο κομποστοποίησης και συμπληρώσαμε με χώμα που πήραμε σκάβοντας κάτω από τα πεύκα.

Είχαμε ακούσει – διαβάσει ότι το χώμα που προέρχεται κυρίως από πευκοβελόνες δεν είναι ιδανικό για καλλιέργεια (όξινο) αλλά σκοπεύαμε να βάλουμε κυρίως βότανα στο παρτέρι οπότε είπαμε να πειραματιστούμε.

Στη συνέχεια βάλαμε και πέτρες γύρω από τα δέντρα και συμπληρώσαμε και εκεί από το ίδιο χώμα. Εδώ φυτέψαμε και μαρουλάκια.

Τελικά τα μαρούλια δεν κατάλαβαν ότι το χώμα ήταν όξινο. Τα κοροϊδέψαμε 😛

Ανάμεσά τους βάλαμε και κρεμμυδάκια.

Μετά την συγκομιδή των μαρουλιών, βάλαμε να βασανιστούν δύο κολοκύθες.

Ο χώρος είναι λίγος αλλά θα δούμε πως θα τα πάνε…

Στο κυρίως παρτέρι σταδιακά φυτεύτηκαν και επιβιώνουν ταυτόχρονα τα παρακάτω: μαντζουράνα, ρίγανη, δυόσμος, μέντα, φασκόμηλο (2 ειδών), σέλινο, φράουλες και φασολάκια αναρριχώμενα. Η επιλογή των φυτών έγινε στην τύχη και ανάλογα με το τι είχαμε στα χέρια μας την στιγμή που υπήρχε ελεύθερο χώμα.

Στη συνέχεια ετοιμάζονται δύο μικρά πεζούλια για να μπορούμε να πατάμε επάνω και να περιποιούμαστε τα φυτά στον παραθυρόκηπο. Ενώ ανάμεσα στα δύο παράθυρα δημιουργήθηκε ένα μικρό παρτέρι σαν γλάστρα έτοιμο να υποδεχθεί κάποιο μικρό δέντρο.